intro weekeind!!

Heeey lieve allemaal,

Na een heel weekeind zonder reisverslag getypt te hebben, wordt het een lang verhaal, dus succes met lezen;) hahah!

Vrijdag 12 februari.
Vandaag moesten we om 10 uur in Kaapstad bij de universiteit zijn, waar we opgehaald werden door een bus.
We kregen vervolgens een rondleiding door het District six gebied, waar vroeger veel gebeurd is en waar een stuk geschiedenis ligt.

Rond 1840 begonnen ook blanken intrek te nemen in de buurt, deze werden enkel "gescheiden" door een spoorlijn. Rond 1890 was er een heuse bevolkingsboom, hogere landprijzen en onderbetaalt werk dreven nog meer Kapenaars naar de wijk.
Tegen de jaren zestig werd de wijk een aard van geweld, meeste door straatbendes, en prostitutie vierde hoogtij. Er kwam een officieel onderzoek naar de mogelijkheid om de wijk te gaan heropleven door de bouw van nieuwe woningen. In 1965 kondigde de Zuid-Afrikaanse regering aan dat 2 partities van de 9 in District Six worden voorbehouden voor blanken, net als in Woodstock en Salt River. Het zou een 10 jaren plan worden. Zonder enige consultatie met de lokale bevolking kwamen al gauw de buldozers de huizen met de grond gelijk maken, behalve de kerken en moskeën, die werden met rust gelaten. De wijk werd hernoemd naar de wijk Zonnebloem en kleurlingen kregen de raad binnen het jaar te verhuizen naar de buitenwijken van Kaapstad, de Kaapse Vlakte en meest van al Mitchell's Plain. De mensen die moesten vertrekken, moesten naar de townships.

De heropbouwplannen kwamen nooit van de grond doordat de bouworganisaties solidair waren met de vele duizenden die de wijk moesten verlaten en vooral om de verklaring dat delen van de wijk alleen blank waren. Er zou geen steen gelegd worden.

Bij wijze van steun en ondersteuning leggen bezoekers aan de wijk symbolisch stenen op elkaar. Deze stenen symboliseren de heropbouw van de buurt. De nieuwe inwoners hebben als wens om woningen te bouwen met twee of drie slaapkamers. Nog belangrijker is voor hun wens terug een rijke culturele gemeenschap te hebben waar er geen onderscheid is tussen de verschillende culturen. ze willen gewoon als mensen vredig naast elkaar leven en wonen. In februari 2004 kwamen de eerste inwoners hun intrek maken in hun nieuwe woning maar er is nog een lange weg te gaan vooraleer de wijk terug opleeft net als vroeger.
Vanuit de gemeenschap wordt tevens opgeroepen om de wijk als werelderfgoed te herkennen. Maar tot op heden is hieraan nog geen gehoor gegeven. Nu 2010 zijn reeds een heel deel nieuwe huizen opgetrokken en zelfs kantoorgebouwen. Toch blijft het nog wachten op de terugkeer van de alom bekende oude wijk en de charme die ze uitstraalde.
We zijn vervolgens naar het district six museum geweest.

De mensen die toen der tijd dus uit district six moesten, zijn in de omliggende township gaan wonen. In deze township wonen maar liefst, 1,1 miljoen mensen!
We zijn er met de bus doorheen gereden, en dat was echt heel raar. Wat een krotten. De mensen kijken je op een bepaalde manier aan. Een beetje beangstigend soms.
We zijn er uitgestapt en mochten rondlopen in de groep. We hebben gepraat met mensen en gespeeld met de kinderen daar. De sfeer, op de plek waar wij waren was goed. We hebben een bed and breakfast bezocht midden in de township. In bepaalde krotten verkopen mensen dingen (wordt winkel genoemd), er staan kraampjes met kippen. Wat me ook opviel is dat je geen getrouwde vrouwen mocht/mag fotograferen! Dit is erg onbeleefd en de mannen worden jaloers.

Ook zijn we naar een weverij geweest, waar de vrouwen kleden weven. Ze zijn 2 tot 3 weken bezig met het weven van een kleed en ze krijgen pas betaald als het kleed verkocht is. Van de opbrengst krijgen ze dan een deel.

Een hele aparte, best spannende ervaring vond ik het. Je hoort zoveel verhalen over de townships en dan sta je er ineens midden in, met je dure camera, terwijl deze mensen niets hebben!

Na deze middag zijn we naar het kamp gegaan. We hebben een visbraai gehad en hebben s’avonds allerlei spellen gedaan.
1 daarvan was het dia spel van de lama’s. We moesten uitbeelden hoe we ons voelden de eerste week op het kamp, erg grappige beelden, dus flink gelachen. Vervolgens moesten we een toneelstuk doen met een groep over de cultuurverschillen tussen Nederland en Zuid-Afrika. We hebben de volgende dingen aan bod laten komen: payday op vrijdag, het op tijd komen voor een afspraak, het op de vluchtstrook rijden en iemand voorbij laten gaan en vervolgens je alarmlichten aan doen om te bedanken, dieren die over de straten lopen en voor je auto gaan zitten, zodat jij moet stoppen enz.
Ook dit was leuk om te doen en te kijken hoe iedereen het hier ervaart.

Zaterdag 13 februari. Dag 8.

Vandaag was een lange dag. We moesten om 7 uur paraat staan. We gingen allereerst naar een farm waar appels geplukt worden. Een heel uitgestrekt gebied met allemaal boomgaarden. Er werken hier 600 man! Ze werken 9 uur per dag en krijgen R60 per dag. (6 euro per dag!!!!). Als ze geluk hebben krijgen ze R120 per dag, maar dat wordt bepaald door supervisors die kijken of ze hun werk snel genoeg doen en of ze niet teveel appels laten vallen. Want die kun je niet verkopen.
We zijn deze mensen gaan helpen en hebben het appel plukken helemaal onder de knie gekregen! Het was leuk om te doen, maar het is erg zwaar werk!!
Het werk is onderverdeeld in 3 taken:
1. Het appels plukken. Je krijgt een appelzak en deze leeg je in hele grote kratten.
2. Het appels sorteren, de slechte of te kleine appels worden verwijderd en hier wordt appelmoes of appelsap van gemaakt.
3. De ‘goede’ appels worden vervolgens getransporteerd naar o.a. Nederland!

We hebben rond 10 uur ontbeten op een prachtige locatie bij de appelfarm en zijn vervolgens naar het kamp gegaan. De middag hebben we doorgebracht bij het meer van de Apple Creek. We hebben hier kano gevaren (bijgebruind:)) en ge- paintbalt.

Na een lange dag hebben we gegeten (heel verassend: braai) en zijn vervolgens naar het kampvuur gegaan. Hier hebben we jambe lessen gekregen! Super leuke sfeer, met zijn allen om het vuur trommelen!
We zijn op tijd naar bed gegaan, want we waren best moe van de hele dag en de drukke week.

Zondag 14 februari. Dag 9
Valentijnsdag!! Hier doen ze veel aan in ZA!

Vanochtend mochten we ‘uitslapen’ en moesten om 9 uur aan de ontbijttafel zitten.
Om 10 uur zijn we vertrokken naar een rivier in de buurt. Hier hebben we een officiële Hike gedaan. (wandeling) Door de bergen, in de palle zon, 5 kilometer.
Prachtige omgeving, maar het was wel heel heet en mijn knieën vonden het ook niet zo prettig!
Na een uur wandelen hebben we geluncht en heb ik gezwommen samen met Linda, Tanja en Manon.

Een paar heerlijke dagen, maar vanavond op tijd naar bed, want morgen begint de stage:D:D!

Ik heb een aantal foto's geselecteerd van dit weekeind!!

Dikke knuf en kus vanuit het o zo zonnige Zuid-Afrika!
Kus Elain;)